حساب کردن پول قلیان رأی دهندگان تا توزیع کارت شارژ تلفن های اعتباری وگرفتن سوگند از افراد جهت رأی دادن جزو شیوه های بعضی نامزدهای شوراها جهت گرفتن رای است
هنگامی که رأی را با قلیان تاخت می زنند
عبارات مهم : ایران
حساب کردن پول قلیان رأی دهندگان تا توزیع کارت شارژ تلفن های اعتباری وگرفتن سوگند از افراد جهت رأی دادن جزو شیوه های بعضی نامزدهای شوراها جهت گرفتن رای است
هنگامی که رأی را با قلیان تاخت می‌زنند
امین شول سیرجانی| مرد جوان جلوی ساختمان ایستاده و به مهمان ها خوشامد می گوید. کت و شلوار سرمه ای و پیراهن سفید یقه دیپلمات به تن کرده است.
خیابان شهید اسدی، ساختمان شماره ١٦، طبقه همکف.
– ببخشید! این جا ستاد انتخاباتی آقای […] است؟
حساب کردن پول قلیان رأی دهندگان تا توزیع کارت شارژ تلفن های اعتباری وگرفتن سوگند از افراد جهت رأی دادن جزو شیوه های بعضی نامزدهای شوراها جهت گرفتن رای است
– بله خیلی خوش آمدید. آقای مهندس داخل هستند.
روی دیوار حیاط منزل را با بنر بسیار بزرگی پوشانده اند: ستاد کاندیدای مردمی مهندس… وقت تبلیغات کاندیداهای شورای شهر هنوز شروع نشده، ولی بعضی نامزدها کارشان را از خیلی وقت پیش شروع کرده اند. هر مهمانی که می آید سراغ «مهندس» را می گیرد. مرد جوان در میانه سالن پذیرایی منزل که حالا به سالنی شبیه سالن های برگزاری همایش ها تبدیل شده، ایستاده و دست بر سینه گذاشته و با لبخندی قطع نشدنی به همه خوشامد می گوید. آقای کاندیدا هم مثل نفر جلوی در، کت و شلوار سرمه ای و پیراهن سفید یقه دیپلمات به تن کرده و همزمان با خوشامدگویی به مهمانان، تماس های پر تعداد تلفنی اش را هم پاسخ می دهد.
«باید ببینیم رأی کجا خوابیده»
نیم ساعت بعد جلسه شروع می شود. نفر اول هم مجری هست. قبل از شروع صحبت به مناسبت عید مبعث می خواند، ولی خواندنش نیم ساعتی طول می کشد: «جمله آخر رو به افتخار برادرمون، مهندس عزیزمون، حمید آقا بگم و عرض بنده تمام. دوستان عزیز، خواهران و برادران! بر سر بنده و برادر عزیز آقای مهندس منت گذاشتید و تشریف آوردید. ان شاءالله حمید آقای عزیزمون تشریف می برند شورا و شهر صاحب آبرو می شه.»
هنگامی که رأی را با قلیان تاخت می‌زنند
– ببینید عزیزان من یک واقعیت هایی رو امشب باید عرض کنم. رأی آوردن با حرف زدن قشنگ محاله. ببینید عزیزان ما یک هدفی که داریم اینه که حمید آقا به امید خدا برن شورای شهر و اون جا منشأ خیر باشند. خب این شورا رفتن پول می خواد. بدون پول نمی شه. دوره قبل بعضی از دوستان یادشون است که آقای… چند تا رأی از صندوق… جهت خودش ردیف کرد. خب همین برادرا یادشون است که چند اتوبوس گرفتیم دانشجوهای خوابگاه… رو آوردیم رأی دادن و یک صبحانه ای هم خدمت شون بودیم. حالا این اسمش رأی خریدن هم نیست.
من میگم این زرنگیه که آدم ببینه بالاخره به قول گفتنی رأی کجا خوابیده. روز رأی گیری نباید خونه بخوابیم باید چند تا اتوبوس از همین الان رزرو کنیم که بالاخره این رأی های سرگردون رو جمع وجور کنیم. صدای اعتراض یکی از زنان حاضر در میان مهمانان بلند می شود: «نه حاج آقا! ببخشید این حرف ها رسما معنی اش اینه که ما با بی اخلاقی حمید آقارو بفرستیم شورا. ولی از روز اول نشانه ما این نبود.»
حساب کردن پول قلیان رأی دهندگان تا توزیع کارت شارژ تلفن های اعتباری وگرفتن سوگند از افراد جهت رأی دادن جزو شیوه های بعضی نامزدهای شوراها جهت گرفتن رای است
– حاج زن فرمایش شما درست! ولی انتخابات که تموم بشه به کسی جام اخلاق نمی دن. هر طور حمید آقا امر کنند بنده در خدمتم. ایشون گردن ما خیلی حق دارند. اگر نیاز شد که روز رأی گیری کار رو جمع وجور کنیم من و یه سری از دوستان آماده ایم. هزینه هاش هم پای خودمون. اینم بگم ما نیامدیم تو این بازی که بازنده باشیم. ادبیات من رو ببخشید من مثل شما درس خونده ها نیستم. ما توی این شهر آبرو داریم، برنده شدن حمید آقا برنده شدن ما هم هست.
یکی از میان جمع جهت خاتمه دادن به بحث با صدای بلند «برای سلامتی جمع حاضر و سلامتی کاندیدای محبوب آقای مهندس حمید…» تقاضای صلوات می کند.
هنگامی که رأی را با قلیان تاخت می‌زنند
توصیه های مردی که از اعضای ستاد می خواست تا جهت روز انتخابات نیروها را سازماندهی کنند و رأی دانشجویان و سربازان را به خودشان جلب کنند؛ نیمه کاره ماند. بعضی در همان لحظه نخست توصیه های او را پذیرفتند و سری به نشانه تایید تکان دادند، ولی بعضی سرتکان دادن ها نشانه تاسف است از حرف هایی که به نظرشان بی اخلاقی است.
شمارش معکوس انتخابات شروع شده. جهت عده ای از نامزدها از چند ماه قبل، جهت عده ای از چند هفته پیش و جهت گروهی دیگر از چند روز پیش. انتخابات شوراها هر لحظه با سایر انتخابات ها متفاوت بوده. نامزدهای بسیاری پا به میدان مسابقه می گذارند و تلاش می کنند با استفاده از شیوه های گوناگون سبد رأی ارزش را پر کنند. در این میان نامزدهایی هم هستند که قصد دارند به هر ترتیبی که شده است روی صندلی شورا بنشینند. استفاده از روش های عجیب وغریب تبلیغاتی جهت دستیابی به چنین هدفی در هر انتخابات نسبت به دوره پیش از آن رشد بیشتری می کند. نمونه اش پیشنهادهایی است که مرد کهنه کار ستادهای انتخاباتی به «حمید» قصه ما در یکی از شهرهای جنوبی کشور عزیزمان ایران پیشنهاد کرد.
حمید بعد از صلوات فرستادن حاضران هر چند از لزوم رعایت اخلاق سخن گفت، ولی نشان داد که بدش نمی آید «این کارها» را هم امتحان کند: «ما از روز اول هم گفتیم که دنبال رأی پاک هستیم. هنوز هم همین رو می گیم، ولی اگر در لحظات پایانی، در شب نهایی احساس کنیم عقب هستیم خب باید کاری بکنیم. من فکر می کنم حاج آقا هم منظورشان این بود که این کارها را هم مدنظر داشته باشیم جهت بسیج رأی ها…»
رأی جمع کردن در قهوه منزل ها
هر نامزدی جهت به دست آوردن رأی ها سراغ شیوه ای می رود. بعضی به داشته ها و تجربه های خود تکیه می کنن یا در لیست های انتخاباتی قرار می گیرند تا براساس رویکرد و کنش سیاسی اجتماعی گزینش شوند، ولی بعضی هم شیوه های خاصی را در پیش می گیرند.
یکی از کاندیداها در یکی از شهرهای مرکزی کشور عزیزمان ایران شیوه جالبی را برگزیده. محسن از چندماه قبل به قهوه منزل های شهر می رود و با جوان هایی که بساط قلیان دارند، دیدار می کند و درنهایت دست به جیب می شود و جوان ها را به صرف یک قلیان و چای مهمان می کند. حالا آقا محسن در قهوه منزل های پایین شهر شبکه ای از نیروها دارد که هر شب پاتوق ارزش در قهوه منزل هاست و هنوز هم هفته ای دو شب قلیان و چای ارزش مجانی هست. محسن متولد ١٣٥٩ هست. کارشناسی عمران دارد و در بازار مشغول است.
– این صحت دارد که شما جهت جلب آرای جوانان مناطق پایین شهر با قهوه منزل ها قرارداد بسته اید و پول قلیان و چای مشتریان را حساب می کنید؟
-( بعد از لحظه ای مکث) داداش من، این حرفا فقط و فقط از سر حسادت زده می شه. خدارو شاکرم که لحظه به لحظه جوونای بیشتری پاسخ مارو می دن و میان و ما در خدمت شون هستیم. ان شاءالله همه ما سرانجام بخیر بشیم. تازه مگه حرومه؟ یک شب با جمعی از رفقا بعد از زورخونه رفتیم یک قلیون کشیدیم، این همه پشت سرمون حرف درآوردن…
محسن به گفتن همین حرف ها بسنده می کند. ولی مدیر یکی از چهار قهوه منزل ای که با آنها تماس می گیرم، راضی به حرف زدن می شود.
– ماجرای قرارداد یکی از کاندیداها با قهوه منزل ها صحت دارد؟
قراردادی در کار نیست. بعضی وقت ها برادرشون میاد یه پولی شارژ می کنه و یه عده ای جوونا هم دعای خیرشون پشت سرشونه. آدمی که می خواد رأی بیاره بالاخره باید یه کاری بکنه جهت رأی دهنده ها. یکی دستش می رسه یارانه می ده (با صدای بلند می خندد) یکی هم پول قلیون حساب می کنه. هرکسی به وسع خودش دیگه. یکی می خواد مدیر جمهوری شه یکی هم می خواد مدیر شورا بشه. شهردار بشه. بذارید این وسط همه یه سودی ببرند.
– ما کاری نداریم، سود ببرند. جسارتا می دانید حدودا هفته ای چقدر هزینه قهوه منزل از طرف ستاد پرداخت می شه؟
آقا شلوغ نکنید ستادی نیست. بیست سی نفر آدم میان هفته ای دو سه شب قلیون می کشن که برادر حاج محسن آقا میاد حساب می کنه. پای پولی که تو انتخابات خرج می شه پولی نمی شه. تازه ما تخفیف ٣٠ درصد هم دادیم. انصاف حکم می کرد تخفیف بدیم.
– خب با تخفیف چقدر می شود؟
همین حدود هفته ای هفتصد هزار تومن می شه. پولی نیست جهت آقامحسن. خداروشکر از جیبش خرج می کنه. گفتم ما هم ٣٠ درصد تخفیف دادیم که توی این پیروزی شریک باشیم.
– کدام پیروزی هنوز که انتخابات برگزار نشده؟
از نظر ما ان شاءالله اگر بذارن و اخلال نکنن محسن آقا پیروز از این میدون میاد بیرون. خیلی محبوبه. شما تو تهرون نشستی از محبوبیت ایشون خبر ندارید.
– چه کسانی ممکن است که اخلال کنند؟
همین رقبا. شما الان آیا به من زنگ زدی؟ شاید یه نفر به شما پیغام پسغامی فرستاده. وگرنه علم غیب که نداشتی. خدارو شکر قلیون کشیدن خلاف شرع نیست. شما برو ببین بقیه چه کار می کنن. آیا نرفتی از تیم های ورزشی شهر گزارش بگیری که آقای… به همه گفته اسپانسرتون می شم جهت من رأی جمع کنید. آیا آقای… که روزی ٢٠٠ هزار تومن به مسئولان ستادش پول توجیبی می ده شما ایراد نمی گیری. توی انتخابات شورای قبلی تو روستای ما دو نفر قرآن به دست اومده بودن قسم می گرفتن از مردم که به فلان آقا رأی بدین. خب این قسم گرفتن ها کار درستیه؟ شما برید اینها رو بنویسید. قلیون کشیدن که خلاف شرع نیست. خستگی شون رو هم برطرف می کنن. از صبح تا شب توی ستاد زحمت می کشن…
درک ما از سیاست آسیب دیده است
شیوه های رأی جلب نظر رأی دهندگان فقط به همین ها محدود نیست. عده ای با قصد پیروزی و عده دیگری جهت کسب رأی حداقلی و کسب شهرت و پایگاه اجتماعی از این راه ها استفاده می کنند.
اما آیا رأی آوردن در نهادی مانند شورا این قدر مهم است؟ آیا هر دوره تعداد نامزدها زیاد از قبل می شود؟ و ده ها چرای دیگر در این باره وجود دارد. محمدامین قانعی راد، جامعه شناس این وضع آشفته را حاصل فقدان فعالیت براق و ساختارمند احزاب در کشور عزیزمان ایران می داند: «واقعیت این است که اساسا درک ما از سیاست آسیب دیده هست. هنگامی که احزاب بتوانند کاندیداهای حزبی آشنا شده است را به مردم معرفی کنند، آن وقت شکل و شمایل رفتارهای انتخاباتی عوض کردن می کند و احزاب در برابر عملکرد عضوشان در شورا یا مجلس باید پاسخگو باشند.»
برخی نامزدها در انتخابات ها پول های زیادی را خرج تبلیغات می کنند، از روش های ابداعی مثل همین حساب کردن پول قلیان رأی دهندگان تا توزیع کارت شارژ تلفن های اعتباری، گرفتن سوگند از افراد جهت رأی دادن به نامزد موردنظر تا شیوه هایی که به شائبه خرید رأی دامن می زند. چیزی که پیش از این شورای نگهبان هم بابت آن ابراز نگرانی کرده بود.
ترویج گفتمان سیاست پوپولیستی
هزینه های هنگفت از نظر قانعی راد «نشانه ای از ترویج گفتمان سیاست پوپولیستی است» که انتخابات را به چشم یک وقت اقتصادی جهت کسب منافع زیاد در شهرها می بیند. «مردم باید بدانند کسانی که در ایام تبلیغات ولخرجی می کنند باید در جایی دیگر چند برابر این پول را کسب کنند و این ولخرجی معنایش این است که اگر این کاندیدا رأی بیاورد باید منتظر تاراج حقوق مردم باشیم. مردم باید از این نامزدها بپرسند که این پول ها از کجا آمده و به چه انگیزه ای هزینه می شوند؟»
کالایی شدن رأی مردم
ولخرجی های تبلیغاتی بعضی نامزدها علاوه بر دامن زدن به فساد در نظام شورایی چه پیامدی در فضای اجتماعی کشور عزیزمان ایران دارد؟ قانعی راد جهت این پرسش توضیح مفصلی دارد: «شهروندان نقش ارزش را در اداره بهتر شهرها از دست می دهند و این یعنی سهیم کردن مردم در فساد سیاسی. هنگامی که در جامعه ای افراد به جای کنشگری سیاسی و برنامه خواستن از کاندیداها رأی ارزش را در برابر دریافت خدمات به آن کاندیدا می دهند، یعنی این که ما به سمت اضمحلال سیاست در جامعه پیش می رویم. این اتفاق یعنی کالایی شدن رأی مردم. چنان که خیلی چیزهای دیگر هم در جامعه کشور عزیزمان ایران کالایی شده است اند. رأی هم ارزش اقتصادی اندکی پیدا کرده، درحالی که رأی ارزش سیاسی دارد. انگار که ما با یک بازار روبه رو هستیم و هرکسی بتواند در این بازار محصول مردم پسندتری عرضه کند، رأی به او تعلق می گیرد.»
و همه اینها به عقیده قانعی راد به طور خلاصه گویای این توصیه است که «ما با دموکراسی زایا و مولد فاصله داریم.» جهت کم کردن این فاصله او عقیده دارد که باید احزاب فراگیر و قدرتمند شکل بگیرد و رفته رفته این احزاب باشند که نقش واقعی ارزش را در انتخابات ها ایفا کنند: «همه کسانی که از خطرات این رویه ها آگاهند باید صدای اعتراض ارزش بلند شود. سکوت آنها یعنی همکاری در فساد سیاسی. نخبگان، دانشگاهیان، فعالان سیاسی، علما و… باید در عمل به میدان بیایند و هشدار بدهند و فضا را به سمتی ببرند که دموکراسی بتواند جهت خودش فاکتور ایمنی بخش هم تولید کند.»
امین قانعی راد در مقام یک جامعه شناس از همه «نخبگان» دعوت می کند که جهت متوقف شدن شیوه های پوپولیستی کسب رأی در انتخابات ها عملا صدای اعتراض ارزش را بلند کنند: «ما با گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی هنوز جهت استفاده از مواهب دموکراسی آماده نیستیم. در چنین شرایطی باید دست از محافظه کاری بکشیم و زیاد تمرین دموکراسی کنیم.»
نقش مردم در اداره شهرها کمرنگ می شود
پیام ها روشن اند. صدای اول می گوید چاره ای نیست هر چند ما جهت کسب رأی پاک آمده ایم، ولی اگر مورد نیاز باشد باید از شیوه های پوپولیستی و فراتر از آن هم در لحظه حساس استفاده کنیم تا پیروز شویم. صدای دوم می گوید اصلا این شیوه ها جزیی از بازی هست، مگر دیگران را نمی بینید؟ خب همه همین کار را می کنند و صدای دیگری هم می گوید همه این توجیهات یعنی پیش رفتن به سوی «از بین رفتن نقش مردم در اداره شهرها» یعنی بی ارزش شدن همکاری شهروندان. صدای سوم می گوید که باید در برابر این جریان صدای اعتراض را بلند کرد. می گوید که باید به رویه های پوپولیستی اعتراض کرد و اگر کسی اعتراض نکند یعنی این که در دامن زدن به فساد سیاسی شریک هست. کدام یک از این صداها بلندتر است؟ کدام یک از این صداها مسئولانه تر است؟
صدای یک کاندیدا
جلسه که تمام می شود «حمید» نامزد موردحمایت قاطبه حاضران مرد جوانی را که مثل خود او لباس پوشیده، صدا می کند و خطاب به جمع می گوید: آقا فرشید پسرعموی عزیزم از دیروز مسئولیت ستاد بنده را برعهده گرفته. تمام جلسات را با ایشان هماهنگ کنید. جهت همایش ها و جلسات خانگی هم مشکلی نداریم.
یک نفر از میان جمع می پرسد: بهتر نیست جلسات سنگین بالای دویست نفر برگزار کنیم یه شام هم بدیم؟
«حمید» مشتاقانه سری تکان می دهد و می گوید: جهت شام مشکلی نداریم. با یک آشپزخانه حرف زدیم. تا شبی هزار تا غذا هم محدودیت نداره. شام چه ارزش داره. هرکس برنامه گذاشت ٤٨ساعت سریعتر آمار بده، آقا فرشید هماهنگ می کنن. حمید از جمع تقدیر می کند و یکی از میان جمعیت جهت سلامتی نامزد محبوب و موفقیتش و سلامتی خانواده جمع حاضر از جمعیت طلب صلوات می کند. همه صلوات بلندی می فرستند و از ساختمان شماره ١٦ در خیابان شهید اسدی خارج می شوند.
پی نوشت: اسامی افراد در این گزارش مستعار است.
اخبار اجتماعی – شهروند
واژه های کلیدی: ایران | سیاسی | مهندس | اعتراض | استفاده | انتخابات | انتخابات شورا | ستاد انتخابات | انتخابات شوراها
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
